Przejdź do zawartości

Do mego syna

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor M. z Pleszowic
Tytuł Do mego syna
Pochodzenie Wiersze ulotne
Wydawca W. L. Anczyc i S-ka
Data wyd. 1887
Druk W. L. Anczyc i S-ka
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tomik
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Do mego syna.

K


Każdy człowiek, moje dziecię,
Z chwilą gdy na świat przychodzi,
Ma dwie matki na tym świecie,
Których słuchać mu się godzi.

Jedna, udziela mu życia,
Lecz to życie, krwi ostatek,
Czyny, myśli, serca bicia,
Winien oddać drugiej z matek...

Pierwszej radosne pieszczoty,
Mądra miłość i opieka,
Osładzają mu wiek złoty,
I z dziecka robią człowieka...


Lecz gdy młodzieńczego wieku,
Cudna wybije godzina,
W tym z niej zrodzonym człowieku,
Druga matka ma już syna!

A syn wszystkie chwile życia,
Całość sił swych, krwi ostatek,
Czyny, myśli, serca bicia,
Winien oddać drugiej z matek!...

...Tobie pewno Bóg dozwoli
Stanąć raz w walecznych rzędzie,
Gdy po stuletniej niewoli,
Polska oręż wydobędzie!

Wtedy do mnie wpadniesz z wieścią:
»Matko! słyszysz?!... Matka woła!!!«
...Ja skryję trwogę niewieścią,
Krzyżyk ci zrobię u czoła:

»Ojców twoich broń spuścizny!
Nie za chwały czcze wawrzyny,
Lecz za wolność twej Ojczyzny,
Oddaj życie, mój jedyny!...«






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Szembekowa.