Dla czego wielcy ludzie są nieszczęśliwi

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Victor Hugo
Tytuł Dla czego wielcy ludzie są nieszczęśliwi
Pochodzenie U poetów
Wydawca Wydawnictwo J. Mortkowicza
Data wyd. 1921
Druk Drukarnia Naukowa Towarzystwa Wydawniczego w Warszawie
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Miriam
Źródło Skany na Commons
Inne Cała część I
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

Une nuit, j’écoulais, seul, parmi des décombres...



Dla czego wielcy ludzie są nieszczęśliwi.

Czuwając raz śród zwalisk w noc cichą a ciemną,
Posłyszałem tę mowę wydarzeń tajemną:

— My jesteśmy kowale, a wieszcze, proroki
To kowadła, Bóg zamknął je w grocie głębokiéj
Do pracy przy tworzeniu nowych ras gotowe.
Bo ludzie — to zwierzęta złe, podłe, jałowe,
Potworne — i czas przyszedł na ich przekształcenie.
Ciosami tylko można zmienić pokolenie.
Otóż ludziom bez uzdy, prawa, serc, zapału,
Trzeba było dać duszę zamiast dawnej z kału,
Z której by im zalśniło przeczucie wielkości.
Trzeba było dać ludziom duszę, w której gości
Światło, ogień, moc, słodycz, tęskniącą w błękity,
Ojcowską względem dziecka, bratnią dla kobiéty,
Duszę dobrą. I rzekł Bóg: Kujcie dla helotów
Tych duszę, — i nieszczęścia dał nam zamiast młotów
Wielcy ludzie czekali w zadumie; i padła
Zgoda, że zużyjemy te chmurne kowadła.



VICTOR HUGO. TOUTE LA LYRE, IV, 23 (POURQUO

LES GRANDES HOMMES SONT MALHEUREUX).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Victor Hugo i tłumacza: Zenon Przesmycki.