Deuteronomion/IX
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | IX. Arfa |
| Pochodzenie | cykl Deuteronomion, Rozmyślania |
| Wydawca | Wacław Wiediger |
| Data wyd. | 1906 |
| Druk | Drukarnia W. L. Anczyca i S-ki |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Otchłań ustąpi jeno przed otchłanią. —
— Nieskończoności przyrodnia siostrzyca,
Z łez, które gryzą i bólów, co ranią —
Wytryskająca rozkoszy krynica,
Pieśń — jest najwyższą królową i panią,
Co urągliwie cierpienie przesyca —
W nirwanę pędząc wszech gorycz nirwanią:
Pieśń — upojenie, wiosna, błyskawica.
Im piersi ludzkie boleściwiej jękną
Na widok bytu wciąż czarniejszych larw:
Tem nieśmiertelniej błyska żywe piękno,
Pełne lazurów i tęczowych barw!
Niechże się duchy — rozpaczy nie zlękną:
Potężniej zabrzmi muzyka ich arf!
