Apokryfy Judaistyczno-Chrześcijańskie/Apokryfy prorocze/II.VIII.2

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ignacy Radliński
Tytuł Apokryfy Judaistyczno-Chrześcijańskie
Podtytuł Księga wstępna do Literatury apokryficznej w Polsce
Wydawca Polskie Towarzystwo Nakładowe
Data wyd. 1905
Druk Drukarnia Narodowa w Krakowie
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

2. Janowi. Oprócz Apokalipsy, przypisywanej Janowi, a umieszczonej w zbiorze pomników piśmiennych peirwotnego Chrystjanizmu, zwanym Nowy Testament, w wydaniach apokryfów, np. w Auctarium Codicis apocryphi Fabriciani, fasc. I, 243—260, 1804 r. przez Andrzeja Bircha, a następnie w poprzednio przytoczonym: Apocalipses Apocryphae Tischendorfa, znajdujemy utwór, noszący tytuł: »Apokalipsa świętego apostoła i ewangelisty Jana Teologa« (70—94). Najwcześniejsza wzmianka o tym utworze sięga zaledwo IX wieku[1].
Jak poprzedniej treść błaha; same powtarzanie rzeczy znanych.




  1. Fr. Lücke: Versuch einer vollständigen Einleitung in die Offenbarung des Johannes, 1852, § 17, »Die Apokryphische Apckalypse des Johannes«, 302—308. Autor podaje jej treść.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ignacy Radliński.