Racz na nas wejrzeć z nieba wysokiego, A racz pocieszyć człowieka grzesznego.
Któregoś Panie zbytnie umiłował, I Krwie najświętszej przelać nie litował.
Acz miecz twój srogi bardzo się rozszerzył, By złości nasze swą srogością zburzył.
Lecz nic nie dbamy, w złościach naszych trwamy, Jednakże Panie ku tobie wołamy:
Byś złości nasze łaskawie przebaczył, A gniew swój srogi pohamować raczył.
Użycz łaski twej ku upamiętaniu, Daj serce prawe ku twemu wzywaniu;
Abyśmy zawsze w pobożności żyli, Ciebie z świętemi na wieki chwalili.
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).
![\relative c' {
\clef tenor
\key c \major
\time 2/2
\autoBeamOff
\stemDown c4 c2 b4 | a4 (c4) b2 | c4 c8 [e8] d4. b8 | a4 (c4) b2 | \break
\repeat volta 2 {
\time 3/2 b2 a2 d2 | c4 (b4) a1 | \time 2/2 c4 b4. (a8) \stemUp g4 | \stemDown a4 b8 [a8] \stemUp g2 }
}
\addlyrics { \small {
Do cie -- bie Pa -- nie po -- kor -- nie wo -- ła -- my,
Łzy wy -- le -- wa -- jąc ser -- de -- cznie wzdy -- cha -- my.
}}](http://upload.wikimedia.org/score/r/q/rqvr566zrnjdze0bfvn97a3oh0101gu/rqvr566z.png)
