Ta strona została przepisana.
nostrorum vice disponere atque ordinare apostolica auctoritate similiter concessimus, volumus et rogamus«[1] Nie myślimy wcale bronic autentyczności poszczególnych wyrażeń tego ustępu, ale stwierdzić musimy, że glówna treść jego, dotycząca prawa określania dyecezyi, zakładania nowych i obsadzania biskupstw, jest zgodną z innemi autentycznemi źródłami[2], królowie węgierscy bowiem obsadzają stale katedry biskupie[3] a jeszcze w wieku XIII. król Bela IV., powołuje sie w liście do Grzegorza IX. na nadane św. Stefanowi prawo określania dyecezyi, co papież rzeczywiście w części uznaje[4], nie należy zaś zapominać, że stanowisko stolicy apostolskiej w wieku XIII.
- ↑ Fejer. Codex diplom. Hungariae, Budae 1829 T. 1. str. 276.
- ↑ Hartvici Vita S. Stephani regis c. 9 »Ego, inquiens, sum apostolicus, ille vero merito Christi apostolus. perquem tantum sibi populum Christus convertit, quapropter dispositioni eiusdem, prout divina ipsum gratia instruit ecclesias dei simul cum populis utroque iure ordinandis, relinquimus.
- ↑ Zob. St. Böredy. l. c. i Reiner l. c. str. 432 i 433.
- ↑ Raynald, Annales Eccl. T. XIII. str. 463 ad a. 1238 Nr. XII. Bela IV. pisze do papieża: »Petimus ut officium legationis non alii sed nobis in terra Assani commitatur, ut habeamus potestatem limitandi diœceses. distinguendi parochias et in hac prima institutione potestatem habeamus ibi ponendi episcopos de consilio praelatorum et virorum religiosorum, quia haec omnia b. m. antecessori nostro S. Stephano sunt concessa«. na co odpowiada papież (ibid. str. 464 Nr. XVII.) »Cum enim a nobis petieris tibi legationis officium in terra Assani... committi et concedi etiam potestatem limitandi diœceseos, instituendi episcopos et distinguendi parochias... etsi non id quod ad literam petitur, idem tamen tibi de fratrum nostrorum consilio concedimus in effectu, ut videlicet possis assumere quemcumque malueris de archiepiscopis vel episcopis regni tui. qui nostra fretus auctoritate praemissa, de tuo consilio exequatur«...
