Ta strona została przepisana.
III.
SZCZĘŚCIE.
DO PRZYJACIELA.
Nie zajrzyj zbytków możnym tego świata,
Ani w roskoszach szczęśliwość zakładaj,
Za zaszczytami niech twa myśl nie lata,
Ale czcij cnotę i sam sobą władaj.
Gdy każdy radość czyta w twojéj twarzy,
Gdy jesteś zawsze wesół z twego stanu,
Przestając na tém czém cię los obdarzy,
Mniejsza, że w zbytkach niewyrównasz Panu.
Że cię nie nazwie świat Jaśnie Wielmożnym,
Że nie okryją barków liczne wstęgi,
Że się nie staniesz dumnym ani próżnym,
Że słabszy czuć twéj nie będzie potęgi.
