Ta strona została przepisana.
Jest wesoła, jak jest żywa,
Gdy w twych oczach się unosi.
O jak za serca porywa,
Gdy twemi usty co glosi!
Słowem twe błogie przymioty,
Urokiem wdzięków ozdobne,
Jak się nadały do cnoty,
Takeście sobie podobne,
Że chcąc rozpoznać was obie,
Jesteśmy w ciężkim kłopocie,
Czy cnotę w twojej osobie,
Czy ciebie kochamy w cnocie.
