Strona:Klemens Junosza - Na chlebie u dzieci.djvu/27

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

rozakonne żydy na puszczy były głupie, jako że manny nie chcieli jeść...
— Macie recht, — panie Onufry, bardzo sprawiedliwie powiadacie.
Nie chcieli manny jeść i byli głupi; teraz muszą cebulę jeść i są mądre. Co pomoże żałować? Już przepadło...


Pypeć wyciągnął się nawznak na ziemi, ręce podłożył pod głowę i usnął.