Strona:Janina Zawisza-Krasucka - Anielka pracuje.pdf/41

na wskazującym palcu i pokazała Anielce szydełkową koronkę.
 — Czy to trudno robić?
 Amelka i Lodzia często szydełkowały w domu, ale Anielka nigdy się temu nie przyglądała.
 — Nauczę cię, jak zechcesz! — ucieszyła się Magdzia.
 — Tak? To jutro przyjdę i przyniosę z sobą bawełnę, dobrze?
 Magdzia skinęła główką i z błyszczącemi oczami podbiegła do komody. Wyciągnęła dolną szufladę i poczęła czegoś szukać.
 — Ach! — zawołała Anielka. — Jakie to cudowne! Skąd to masz?
 — Watę mam z fabryki. Trzeba tylko powiedzieś Jakóbowi Brzózce. U niego w dolnej sali jest tego mnóstwo.
 — Tak, a laleczkę sama z waty zrobiłaś?
 Magdzia skinęła główką.
 — Zuzia właściciela gospody „Pod Niedźwiedziem“ podarowała mi tę wstążeczkę. Wyjmij laleczkę z poduszki.
 Anielka nie mogła się napatrzeć białej laleczce z waty. Tak pięknie wyglądała ze swojemi czarnemi oczkami, zrobionemi atramentem i zdawała się krzywić usteczka w uśmiechu. Jaka śliczna! Tam, gdzie miały być rączki i nóżki, Magdzia przywiązała czerwone wstążeczki.
 — Pomożesz mi zrobić taką laleczkę? — prosiła zachwycona Anielka.
 — Chodź, położymy ją z powrotem do łóżecz-