Strona:Andersen - Książę Świniarek oraz inne bajki (1928).pdf/77

chwalać tkaninę nie istniejącą, zachwycając się pięknymi wzorami i barwami. Potem wrócił do cesarza i powiedział:
 — Rzeczywiście, rzecz to prześliczna!
 Od tej pory wszyscy w stolicy mówili tylko o przecudnej tkaninie cesarskiej i zachwycali się nią naprzód.
 W końcu zapragnął sam cesarz zobaczyć tę rzecz przedziwną, póki jest jeszcze na warsztacie.
 Wraz z owymi dwoma zaufanymi urzędnikami swymi i wielką świtą dworzan udał się do sprytnych oszustów, którzy tkali niezmordowanie niewidzialną materię.
 — Prosimy Waszą Cesarską Mość zwrócić uwagę na przecudne wzory, delikatność wyrobu i niedoścignione barwy! — mówili ci dwaj, których cesarz wysłał przed tym, przytym wskazywali na puste warsztaty, pewni, że inni muszą chyba coś widzieć.
 — Cóż to? — pomyślał cesarz. — Nie