Przejdź do zawartości

Słońce szatana/Beatrycze

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ignacy Charszewski
Tytuł Słońce szatana
Wydawca Neuman & Tomaszewski Zakłady Graficzne we Włocławku
Data wyd. 1932
Druk Neuman & Tomaszewski Zakłady Graficzne we Włocławku
Miejsce wyd. Włocławek
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


BEATRYCZE



„Bądźcie, chrześćjanie, ważniejszej przyrody,
A nie, jak wiotkie na wiatr każdy pierze:
Was nie opłóczą ladajakie wody.

Toć macie stare i nowe Przymierze,
Wodza[1], który wam prawo przypomina;
To was wybawi i zguby ustrzeże.

Gdy się zła żądza w sercu waszem wszczyna,
Nie zwierzę w sobie czujcie, lecz człowieka:
Niech was nie potka pośmiech Żydowina.

Toć tylko jagnię, poniechawszy mleka
Macierzy, głupie uskoczy w komysze,
Gdzie się, igrając, nieszczęścia doczeka[2].“






  1. Papieża.
  2. Boska Komedja, Raj, pieśń V, 73 — 85. Przekład Porębowicza.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ignacy Charszewski.