Praktyczna nauka o wyrabianiu wódki z kukurydzy/Rozdział III
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Praktyczna nauka o wyrabianiu wódki z kukurydzy |
| Wydawca | H. W. Kallenbach |
| Data wyd. | 1854 |
| Druk | Drukarnia E. Winiarza |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Dnia pierwszego. O godzinie 4. popołudniu zaciera się w kadce oznaczonej Nrm I., na jeden korzec kukurydzy siedm funtów wiedeńskich słodu jęczmiennego, miałko zmielonego w 14 kwartach wody, zagrzanej do 59[1] — 60[2] stopni. Zacier ten za pomocą grabek miesza się tak długo ze spodu, by przyprowadzić go do 49[3] stopni podług Reaumura. Boki kadki oczyścić, suchą ścierką dobrze wytrzeć i kadkę nakryć wiekiem, lecz tylko przez pół należy.
Po upływie godziny kadkę odkryć zupełnie, wymieszać wolno i niech stoi w miejscu gdzie temperatura jest od 12[4] do 16[5] stopni. O godzinie 8. zaś wieczór powtórnie wymieszać dobrze by wyparowała ta robota zatarta na drożdże.
Dnia drugiego. O godzinie 7. lub 8. stosownie do zrobienia zacieru głównego, zaczyna się w kadce Nr. I. mieszać a przezto chłodzić, tak, by kwasek (winnocierpki) uzyskać do godziny 4. popołudniu i ochłodzić do 18[6] stopni.
Tu po raz pierwszy zadaje się drożdżami piwnemi (do 10 korcy kukurydzianego zacieru dosyć 2 garnce drożdży katnarowych). Dobrze drożdże rozbić i wlać, kadkę obczyścić i pod szczelnem nakryciem niech stoi do dnia następnego do godziny 7. lub 8. rano.
Tegoż samego dnia o godzinie 4. popołudniu zaciera się podobnież Nr II. jak dnia poprzedniego w Nrze I. zatarto.
Dnia trzeciego. O godzinie 7. lub 8. rano, zacier w kadce Nr. II. zaczyna się mieszać jak w poprzednim dniu Nr. I.
W tym samym czasie, z kadki Nr. I. ubiera się po raz pierwszy jedną trzecią część na gniazdo czyli matkę dla zadania wieczór o godzinie 4. w kadce Nrze II. zamiast drożdży; pozostałe zaś dwie trzecie części fermentu użyje się do zrobienia podmłody, dla zadania zacierowi głównemu.
Te pozostałe dwie trzecie części starać się wychłódzić za pomocą blaszanej konewki do 14.[7] stopni, dopokąd się podmłoda robić nie będzie, a przezto osłabić ferment, inaczej ferment robiąc długo wysiliłby się i podmłoda niebyłaby tak mocna.
Wieczorem tegoż samego dnia o godzinie 4. zaciera się podobnie w kadce Nrze III. jak wyżej wskazano i tak postępuje się ciągle, z tą różnicą, że matką czyli gniazdem nie zadaje się na 18[6] stopni lecz na 16[5] a nawet 15[8], stosownie do siły fermentu, kwasu i pory czasu, co niżej między uwagami wskazane będzie.
