Biblia Gdańska/Pierwsze Księgi Moyżeszowe 10

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Biblia Gdańska - Stary Testament - Pierwsze Księgi Moyżeszowe

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25
26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50


ROZDZIAŁ X.


1. Rozrodzenie synów Noego 1. II. Iafeta 2 — 5. III. Chama 6 — 20. IV. Sema: i mieszkanie ich po różnych kraiach świata 21 — 32.
Teć są rodzaie synów Noego, Sema, Chama i Iafeta, którym się narodziło synów po potopie.
II. 2. Synowie Iafetowi:[1] Gomer, i Magog, i Madai, i Iawan, i Tubal, i Mesech, i Tyras.
3. A synowie Gomerowi: Aschenaz, i Ryfat, i Togorma.
4. A synowie Iawanowi: Elisa, i Tarsis, Cytym i Dodanim.
5. Od tych rozdzielone są wyspy narodów po swych ziemiach: każdy według ięzyka swego, i według pokolenia swego, w narodziech swoich.
III. 6. A synowie Chamowi,[2] Chus, i Mysraim, i Put, i Chanaan.
7. Synowie zaś Chusowi: Seba, i Hewila, i Sabta, i Regma, i Sabtacha. A synowie Regmy: Seba i Dedan.
8. A Chus spłodził Nemroda, który począł bydź możnym na ziemi.
9. Ten był możnym myśliwcem przed obliczem Pańskiém; przetoż się mówi; Iako Nemrod możny myśliwiec przed Panem.
10. A początek Królestwa iego był[3] Babel, i Erech, i Achad, i Chalne w ziemi Senaar.
11. Z téy ziemi wyszedł Assur, i zbudował Niniwe, i Rechobot miasto, i Chale.
12. Także Resen, między Niniwe, i między Chale; to miasto iest wielkie.
13. Mysraim téż spłodził Ludyma, i Hananima, i Laubima, i Neftuhyma.
14. I Patrusyma, i Chasluchyma, (z których poszli Filistynowie,) i Kaftoryma.
15. Chanaan téż spłodził Sydona pierworodnego swego, i Heta.
16. I Iebusa, i Amorra, i Gergesa.
17. I Ilewa, i Archa, i Syma.
18. I Arada, i Samara, i Chamata, zkąd się potym rozrodziły domy Chananeyczyków.
19. A granice Chananeyskie były od Sydonu idąc do Gerary, aż do Gazy, aż wnidziesz do Sodomy i Gomorry, i Adamy, i Seboima, aż do Lazy.
20. Ci są synowie Chamowi w familiach swych, w ięzykach swych, w ziemiach swych, w narodziech swych.
IV. 21. A Semowi, oycu wszystkich synów Heberowych, bratu Iafeta starszego, urodzili się synowie.
22. Synowie Semowi: Elam[4] i Assur, i Arfachsad, i Lud, i Aram.
23. Synowie zaś Aramowi: Hus, i Hul, i Geter, i Mesech.
24. Arfachsad zaś spłodził Selecha, a Selech spłodził Hebera.
25. A Heberowi urodzili się dwa synowie: imię iednemu Faleg, iż za dni iego rozdzielona iest ziemia; a imię brata iego Iektan.
26. Iektan téż spłodził Elmodada, i Salefa, i Hasarmota, i Iarecha.
27. I Adorama, i Uzala, i Dekla.
28. I Hebala, i Abymaela, i Sebaia.
29. I Ofira, i Hewila, i Iobaba; ci wszyscy są synowie Iektanowi.
30. A było mieszkanie ich od Mescha idąc, do góry Sefar na wschód słońca.
31. Cić są synowie Semowi w domach swych, w ięzykach swych, w ziemiach swych, w narodziech swych.
32. Teć są domy synów Noego, według pokolenia ich, i w narodziech ich, i od nich rozdzielone są[5] narody na ziemi po potopie.





 Pierwsze Księgi Moyżeszowe 9 Pierwsze Księgi Moyżeszowe 10 Pierwsze Księgi Moyżeszowe 11