[135]Z TEKI NIE — STAŃCZYKA.
z powodu uroczystości jubileuszu J. I. Kraszewskiego.
Z niebieskich wyjrzał król Zygmunt bram,
Oczy przeciera, i powie:
„Ano! Hozannę coś głosi spiż
Dzwonu mojego w Krakowie!“
„Od Batorego nie brzmiała tak
Radośnie pierś jego wiem!
Czy Książę pruski składa znów hołd?
Czy naród Króla wybiera?“
„Chorągwi baczę nad miastem las;
Wesoła dzwoni muzyka; —
Hej! miły Gąsko! skocz mi tam Waść,
Aby zasięgnąć języka!“
A miły Gąska nogi za pas;
Furnął błękitem jak raca;
Pilnie rozglądał się tam i sam,
I już z językiem powraca.
[136]
„„Królu! — zawoła — wesołą wieść
Niosę Ci — Bóg dobrotliwy!
Gloria sit ei, honor, et laus!
Dziwy widziałem tam! dziwy!
„„Nie książę pruski składa tam hołd,
Czesi, Moskale, Szlązacy,
Włosi — świat cały niesie tam cześć
Polskiej zasłudze i pracy“.
„„Wstał wśród narodu naszego mąż,
Co się nad duchów wzbił górą;
Koroną jego wawrzynu liść,
A berłem jego jest pióro“.
„„Mocarz potężnej to dłoni jest,
Choć nie owiany w dział dymie;
Królestwem jego jest ducha świat,
A „Legion“ jemu na imię“.
„„Gdy naród płochy w zwątpienia dniach
Ojców zapomniał był mowy,
On jako Cherub stanął u bram
Narodu arki duchowej“.
„„I owo wieku upływa pół,
A mąż ten święci zwycięztwo;
Wiera! co bardziej podziwiać tu
Olbrzymie trudy, czy męztwo?““
[137]
„„Za sprawą jego rozbrzmiewa się
Polska dziś mowa szeroko,
A polskiej myśli żelazny słup
Tkwi znowu w duchach głęboko“.
„„Dziś złote gody odprawia swe
Z Polską ten ducha wskrzesiciel;
Zaiste Chrobry Bolesław to,
I Kaźmierz to Odnowiciel““.
„„Ano, więc radość w Krakowie dziś,
I cała Rzecz-pospolita
Uczciwą składa parze tej cześć,
I wdzięcznym hołdem ją wita““.
„„Słowiańskie druchny przybyły też
Z barwinkiem i korowajem;
Rozplotły jasny „Królowej“ włos,
I świeżym wieńczą go majem““.
„„Ta, co mówili, że zmarła już,
Wesołe święci dziś gody,
I pokłon wdzięczny oddają Jej
Zamorskie nawet narody““.
„„A jaka miłość tam! jaki mir!
Jaka cześć zacna i szczera!
Zaiste królu błogi ten dzień
Świt nowy Polsce otwiera“““.
[138]
— Do góry podniósł król Zygmunt dłoń,
W oczach mu rzewna łza świeci,
„Mój miły Gąsko, za wieści te
Dzięki, o dzięki Waszeci!“
„Panu zastępów złożyć więc dank,
I Maryey też gospodynie;
Naród, co umie czcić wieszcze swe,
Naród ten nigdy nie zginie!“
1878.
