Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Z przeszłości
[73]Z przeszłości.
Każdy z nas prawie, śród swoich pamiątek,
Śród marzeń znikłych wraz z wiosną,
Ma w sercu jeden ukryty zakątek,
Ma jedną strónę żałosną...
A gdy co chwila, wszystkie inne trąca,
Czy to je targa czy pieści,
Ta jedna tylko, choć zawsze milcząca,
A ileż bólu nie mieści?...
I któż odgadnąć, domyśleć się zdoła,
Co tam w niej drzemie na wieki?...
Może z lat dawnych rozmowa wesoła,
I śmiechu oddźwięk daleki...
[74]
Może wspomnienie wschodzącej jutrzenki,
I wiosennego poranka,
I nuta starej, znajomej piosenki,
I pierwszych przysiąg kochanka...
|