Wilk i żóraw

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Józef Epifani Minasowicz
Tytuł	Wilk i żóraw
Pochodzenie	Antologia bajki polskiej
Data wydania	1915
Wydawnictwo	Gebethner i Wolff
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako:
Indeks stron

[50]BAJKA 8.

Złych bronić, złym pomagać, rzecz

nie jest bezpieczna.

WILK I ŻÓRAW.

Kto za łaskę nadgrody od złych się domaga,
dwakroć grzeszy: raz bowiem niegodnych wspomaga,
a potym, że i sam ujść nie może bez kary.
Kość, gdy w gardle uwięzła Wilkowi, z tej miary
nieznośnym przyciśniony bólem jął zapłatą
każdego wabić, by kto kość wyjął kończatą.
Aż żóraw na przysięgę i na perswazyją
zdał się i powierzając w gardło długą szyją,

[51]

niebezpiecznej się podjął leczyć Wilka pracy,
za którą umówionej żądał kiedy płacy:
»Niewdzięczny jesteś! który z naszego bez szkody
wyjąwszy gardła szyję, chcesz jeszcze nadgrody«.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Józef Epifani Minasowicz.