Upajajcie się
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Upajajcie się |
| Pochodzenie | Drobne poezye prozą |
| Wydawca | Księgarnia D. E. Friedleina, E. Wende |
| Data wyd. | 1901 |
| Miejsce wyd. | Kraków, Warszawa |
| Tłumacz | Helena Żuławska |
| Tytuł orygin. | Enivrez-vous |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały zbiór |
| Indeks stron | |
Trzeba się zawsze upajać. W tem cała rzecz: to jedyna zasada. Aby nie odczuwać straszliwego ciężaru Czasu, co druzgoce twe ramiona i pochyla cię do ziemi, trzeba się upajać bez końca.
Ale czem? Winem, poezyą lub cnotą, do woli: Ale upajajcie się.
A jeżeli kiedy, gdy upojenie zmniejszy się lub zniknie, przebudzicie się na stopniach pałacu, na zielonych chwastach rowu, lub w ponurej samotności waszego pokoju, zapytajcie wiatru, fali, gwiazdy, ptaka, zegara, wszystkiego co wzdycha, wszystkiego co się toczy, wszystkiego co śpiewa, wszystkiego co mówi, zapytajcie która godzina, a wiatr, fala, gwiazda, ptak, zegar, odpowiedzą wam: Jest godzina, o której upajać się trzeba! Aby nie być udręczonym niewolnikiem Czasu, upajajcie się; upajajcie się bez przestanku! Winem, poezyą lub cnotą — wedle woli“.
