Tęsknota (Makowej, 1913)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Osyp Makowej
Tytuł Tęsknota
Pochodzenie Antologia współczesnych poetów ukraińskich
Data wyd. 1913
Druk Księgarnia Wilhelma Zukerkandla
Miejsce wyd. Lwów — Złoczów
Tłumacz Sydir Twerdochlib
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
TĘSKNOTA.

Wodospad bieży w jar,
Srebrzyście w słońcu błyszczy woda,
Pasterka nad nią stoi młoda,
W jej twarzy wiosny czar.

Pasterko! usłysz mię!
Opowiedz, dziewczę, baśń miłości
O cichem szczęściu, o radości.
Te sny oddawna śnię.

Przecudna baśni ma!
Słyszałem cię, a gdzie — nie pomnę,
Tęsknoty moje dziś bezdomne,
Nie wskrzesi szczęścia łza.

Więc pragnę umrzeć tu:
Niech wartki strumień w dal mię niesie
Lub niech ułoży w ciemnym lesie
Na kwietnych mchach do snu!

Szumiałby ciemny las,
Szumiałyby mi górskie rzeki
Kochanie to, co przetrwa wieki,
Kochanie wiecznych kras.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Osyp Makowej i tłumacza: Sydir Twerdochlib.