Tęskni mój duch
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Tęskni mój duch |
| Pochodzenie | Pieśni Heinego cykl Powrót |
| Wydawca | Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1880 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Aleksander Kraushar |
| Tytuł orygin. | Ich weiß nicht, was soll es bedeuten |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały cykl Cały zbiór |
| Indeks stron | |
II.
Tęskni mój duch — i smutno mi,
Głowę znękaną gdzie złożę?
Czarowna pieśń zamierzchłych dni
W méj duszy zmilknąć nie może...
I szumi wiatr — zapada mrok,
I cicho Renu mkną fale...
I widać gór urwistych szczyt,
Odbity w rzeki krysztale.
Królowa róż z gwiazdzistych niw
Siedzi na górze uroczéj...
Złoty jéj pas z daleka lśni,
Lśni złoty zwój jéj warkoczy...
Grzebieniem z gwiazd czesze swój włos,
I tęskną piosnkę zawodzi...
I dziwną moc ma pieśni dźwięk,
Jak głos co z niebios pochodzi...
Rybaka duch gdy słyszy pieśń,
Dziwnym się smutkiem przejmuje,
Nie baczy już na szczerby skał,
Tylko ku dźwiękom żegluje.
Ach! Lękam się, by rzeki toń
Rybaka nie pochwyciła...
Jakto już raz z kochankiem wód
Lorelej piosnka zrobiła...
