Symfonie anielskie/Symfonia dwudziesta piąta

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Jan Żabczyc
Tytuł Symfonia dwudziesta piąta
Pochodzenie Symfonie anielskie
Wydawca Krakowska Akademia Umiejętności
Data wyd. 1913
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


Symfonia dwudziesta piąta.

„Gdzieście, o zacni Królowie,
Ziemscy obywatelowie,
Wiadomości tej dostali,
Iżeście tu przyjechali?

Czyli wam też anioł zjawił,

Że was tu nagle postawił
U nowego Królewica,
Niebieskich krain dziedzica?“


„Gwiazda drogę ukazała;

Która przed nami pałała
10 

Aż do betleemskiej knieje,
Dodawając nam nadzieje;

I tu stanąwszy nad progiem,
Stawia nas przed samym Bogiem,

Z Panny czystej narodzonym;
15 

Więc my sercem uniżonym,

Witając Króla i Pana,
Padajmy na swe kolana
I te dary oddawajmy,

Co najkosztowniejsze [1] mamy.
20 


A Ty, o święta Dziecina,
Nad którego świat nic nie ma
Ni milszego, ni droższego,
Przyjmi afektu naszego,

Szczerą przyjaźń i ochotę,
25 

Moszcz, kadzidło, kruchy złote
I sam nas racz błogosławić
W Królestwie swoim postawić.“





  1. nakosztowniejsze.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Żabczyc.