Strona:Z teki Chochlika (O zmierzchu i świcie).djvu/166

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Urokiem pojąc się żywota,
Oto jest prawda, mądrość, cnota,
Oto eliksir życia jest
I nowej Polski ducha chrzest!

I nie pytajcie wcale nas,
Co z siewów naszych zrodzi czas;
Na Pana zdaliśmy staranie,
Nie troszcząc się, co z ziarn tych wstanie,
Czy łzą zakwitną? czy też krwią?
Skoro dziś nasze — co nam to?