Strona:Woyciech Zdarzyński życie i przypadki swoie opisuiący.djvu/131

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

dla nich pracę przyzwoitą ich ſiłom?.... Stanąłem niewiedząc co na to powiedzieć i tak z mieſzany byłem tym zagadnieniem, żem zapomniał nawet o Rataiewſkim, którego nadgroda zdobi Dzieie wieku naſzego.[1]

Widzę (rzekł daley Satumo) iż zamiar Praw waſzych ieſt ten, aby tylko ukarać wyſtępek a nie zabiegać zawczaſu złemu. Karzecie winowaycòw, a nie macie nadgrody dla cnotliwych ludzi, zoſtawuiąc ich w zapomnieniu. Możecieżſię ſzczycić, iż kochacie Cnotę? Płeć wſtydliwie żyiąca znoſi u was niedoſtatek, głód, zapomnienie, walkę z ſkłonnościami

  1. Zołnierz nazwiſkiem Rataiewſki z niebeſpieczeńſtwem życia ſwego wyrwawſzy kilka Oſób z powodzi, ktora przypadła w Kaliſzu 1780, doſtał od Monarchy kochaiącego ludzkość pieniężną Nadgrodę, penſyą dożywotnią, i Medal ſrebrny Merentibus, ktory mu oddano przy paradzie całego Regimentu, aby go noſił przy ſukni na niebieſkiey Wſtążce. Ileż! podobnych przykładów zdarzać ſię mogło dawniey, ktore nie maiąc nadgrody poſzły w zapomnienie.