Strona:William Shakespeare - Dramata Tom II tłum. Komierowski.djvu/120

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
118
MACBETH.
SPRAWA IV.
Okolica Dunsinany; w głębi las.
Wchodzą z bębnami i sztandarami: MALCOLM, STARY SIWARD, SYN JEGO, MACDUFF, MENTETH, CATHNESS, ANGUS, LENOX, ROSSE i WOJSKO w szyku.
MALCOLM.

Powinni, wnoszę że bliskie już chwile,
W których sypialne roztworzeni komnaty.

MENTETH.

Nie wątpiem.

SIWARD.

Jaki to jest las przed nami?

MENTETH.

To las birnamski.

MALCOLM.

Niech każdy żołnierz zetnie sobie gałąź,
I tę przed sobą niesie; tak osłoniem
Szeregów naszych liczbę i zmylemy
O nas rachubę.

ŻOŁNIERZ.

Zaraz się tak stanie.

SIWARD.

Kryjmy się wzajem; bo i zaufany
Tyran spokojnie siedzi w Dunsinanie,
I czeka póki nas to oblężenie,
Całkiem nie zniszczy.

MALCOLM.

W tóm jego nadzieja;
Korzyści jakie pozyskał w rokoszu,