Strona:William Shakespeare - Burza.pdf/30

wydaniu z 1663). Jest to wydanie in folio, podobnie jak wszystkie następne wydania zbiorowe, i stąd jego nazwa: folio z r. 1623. Wydawcy oświadczają w przedmowie, że sporządzili wydanie według »prawdziwych oryginalnych manuskryptów«, które mogli posiadać jako złożone w bibljotece wspólnego teatru, choć może zaginęły one w czasie pożaru teatru The Globe w 1613.
 Wydania »in quarto«. Przed r. 1623 ukazywały się od czasu do czasu wydania poszczególnych sztuk; ponieważ wszystkie one mają format zwykły, nazywają się wydaniami quarto, w odróżnieniu od wydania in folio. Pojawiają się te wydania od r. 1594; prawie każda z drukowanych sztuk ma po dwa wydania, niektóre więcej. Zaczyna ten szereg Tytus Andronikus z r. 1594, którego jedyny egzemplarz znaleziono na kilka lat przed »wielką wojną« w Szwecji (późniejsze wydania quarto 1600, 1611), kończy Otello, który ukazał się po raz pierwszy w r. 1622. Za życia poety wydano: Henryka VI część II i III (1594, 1595, 1600, 1619), Ryszarda III (1597, 1598, 1602, 1605, 1612, 1622), Romea i Julię (1597, 1599, 1609), Ryszarda II (1597, 1598, 1608, 1615), Henryka IV część I (1598,—99, 1604,—08,—13,—22), Stracone zachody miłości (1598), Henryka IV część II (1600), Henryka V (1600, 1602, 1608), Sen nocy letniej (1600), Kupca weneckiego (1600), Wiele hałasu o nic (1600), Hamleta (1603, 1604, 1605, 1611), Wesołe kumoszki z Windsoru (1602, 1619), Króla Lira (1608), Peryklesa, księcia Tyru (1609), Troilusa i Kressydę (1609). Jak widzimy, ukazały się zatem prawie wszystkie dramaty historyczne, prócz Króla Jana i Henryka VIII (napisanego prawdopodobnie do spółki z Beaumontem), i pięć komedyj; z dramatów natomiast brakuje najlepszych rzeczy, prócz Króla Lira i Hamleta, z których ostatni przez te wydania jeszcze więcej zyskał na niejasności, jaka w tym utworze panuje.
 Na wydaniach tych nie spotykamy czasem nazwiska Szekspira jako autora, co nawet niektórych kryty-