Odnajmowała go na pewien czas trupie »chłopców z kaplicy« (Children of the Chapel), chórowi królowej Elżbiety, który dawał także przedstawienia teatralne. Od r. 1608 objęła go kompanja znów we własny zarząd. Szekspir i tu posiada udziały. Aż do końca życia ciągnie Szekspir zyski z teatru; z procesu Heminge’a, współudziałowca w tych przedsiębiorstwach, z r. 1614 dowiadujemy się, że Szekspir miał jeszcze 1/14 część w The Globe i 1/7 w Blackfriars. Że nie wspomina o tych udziałach w testamencie, to być może pochodzi stąd, że udziały nie odnosiły się do majątku, tylko do zysku, że więc z chwilą śmierci współudziałowca rodzina jego traciła prawo do zysków. Interesy kompanji Burbage’ów szły tem lepiej dzięki zaszczytowi, iż król Jakób I objął nad nią osobiście protektorat zaraz po objęciu rządów; już w dniu 15 marca 1604 idą oni w pochodzie koronacyjnym nowego króla jako »dworzanie królewscy« — the King’s men, — przybrani w szkarłatne płaszcze, liberję dworską.
Są jeszcze drobne szczegóły z życia Szekspira, jak wiadomość, gdzie mieszkał w Londynie, ile płacił podatków, szczegóły to jednak bez żadnego realnego znaczenia. Przepaść dwustu lat, która rozciągnęła się między śmiercią twórcy a pierwszem prawdziwie naukowem badaniem jego życia, pochłonęła wszystko, co ziemskie i znikome, i zostawiła nam jedynie tylko to, co wieczne: jego dzieła.
Spuścizna literacka Szekspira. Aby lepiej poznać Szekspira, zwrócono się w braku zewnętrznych danych do szukania materjału autobiograficznego w dziełach. Z utworów jego dochowało się 37 sztuk teatralnych, 2 poematy i cykl 152 sonetów. Niektóre z li-
