Strona:Walery Przyborowski - Bitwa pod Raszynem.djvu/29

Franc przestępując z nogi na nogę — tam jest dużo, bardzo dużo wina, wybornego wina, prawdziwego Tokaju...
 — Więc co?
 — Więc panie jenerale boję się, żeby ten mały hultaj nie wypił tego dobrego, tego bardzo dobrego wina... młodzieży wino szkodzi....
 — Głupiś! — krzyknął jenerał.
 — Ja to wiem panie jenerale, że jestem głupi.
 — Więc kiedy wiesz, to milcz i słuchaj!
 Franc wyprostował się, wytrzeszczył swe duże czarne oczy i stał tak nieruchomie przy drzwiach, a jenerał mówił:
 — Zamkniesz tego małego złodzieja w piwnicy, rozumiesz?
 — Rozumiem panie jenerale — zamknę tego małego złodzieja w piwnicy.
 — Postawisz przy drzwiach straż.
 — Postawię przy drzwiach straż.
 — Tylko czy on stamtąd nie ucieknie?
 — Tylko czy on stamtąd nie ucieknie...
 Usłyszawszy to jenerał skoczył, tupnął nogą i krzyknął:
 — Czyś ty oszalał ośle?
 — Nie panie jenerale, nie oszalałem! — gadał Franc, prostując się coraz bardziej.
 — Więc czemu powtarzasz po mnie wszystko?...
 — Tak... to prawda... czemu ja powtarzam po