Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 34.djvu/5

—   941   —

nie. — Wiem, że Verdoja znajduje się teraz w Potosi pod Juarezem.
 — Ha! Pan, widzę, jest lepiej ode mnie poinformowany.
 — Bez wątpienia. Mam rozkaz zakwaterowania się w tej hacjendzie.
 — Z całym szwadronem? Na koszt hacjendy?
 — Naturalnie.
 — Nie mogę się na to zgodzić!
 — Jakim prawem?
 — Jestem właścicielem hacjendy, nazywam się Verdoja.
 — Pan jest krewnym właściciela?
 — Jestem właścicielem. Znajduję się tu, a nie w Potosi. Widzi pan więc, kto z nas obu jest lepiej poinformowany!
 — A więc to była pomyłka?
 — Zdaje się. Właśnie doglądam moich vaqueros. Muszę odjechać, a podróży tej nie mogę odłożyć. Proszę się rozkwaterować wedle upodobania, lecz pamiętajcie również, że nie odpowiadam za to, co tu uczynicie. Adieu!
 Dosiadł swego konia i odjechał, nie spojrzawszy nawet na dragona.
 Dotarł do piramid przez nikogo nie spostrzeżony. Zsiadł z konia, zaprowadził go w gąszcz i przywiązał.
 Do tego gąszczu przytykała rozpadła skala, w której zagłębieniach rósł mech. Przy ziemi zagłębienia te były większe.
 Verdoja przykląkł i podsadził ramię pod ska-