Strona:Szlachcic Zawalnia (1844—1846). Tom 1.pdf/55

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
SZKIC
POŁNOCNÉJ BIAŁEJRUSI.

Podróżujący z północy ku Białoruskim stronom, widzi przed sobą ogromne wsie, nakształt miasteczek, murowane, bielejące się kościołki i kamienice dworów[1], obszerne zasiane pola; tu i ówdzie małe gaiki sosnowe lub brzozowe, słyszy nie raz rozciągły i głośny śpiew wieśniaka, przez pola daleko sięgający, jak oko dójrzeć może, lub przelatujący góry i doliny melodiją pasterskiego różka. W dni niedzielne, kiedy się słońce zbliża ku zachodowi, spotyka wiejskie dziewczęta w świątecznych perkalowych, a niekiedy i w jedwabnych

  1. Tak lud tameczny nazywa murowane domy dworów.