Strona:Swetoniusz - Żywot Nerona (tłum. Ejsmond).djvu/49

odmalować śmierć Klaudiusza i Agryppiny. Zaś kończąc piosenkę przy słowach „Niezadługo pójdziecie do Plutona“ wskazał na senat. Neron ograniczył się na wydaleniu z Rzymu i Italji filozofa oraz aktora.
 XL. Świat, który przez 14 lat znosił tego potwora, dopełnił wreszcie aktu sprawiedliwości. Vindex, propretor Gallii, dał znak do powstania, buntując swoją prowincję.
 Przepowiedziano ongi Neronowi, iż będzie on zrzucony z tronu. Z tego powodu powtarzał on nieraz: „Artysta żyje wszędzie — aby we władcy jaśnieć talentem, który kiedyś przyda się zwykłemu śmiertelnikowi“.
 Ale obiecywano mu, że po utracie tronu otrzyma on Cesarstwo Wschodnie, bądź też królestwo Jerozolimy; niektórzy przepowiadali nawet całkowity powrót do władzy.
 Skłonny do ufania w tę ostatnią przepowiednię po straceniu i odzyskaniu Anglji oraz Armenji, sądził, że los grożący mu dopełnił się w ten sposób. A odkąd wyrocznia Delficka ostrzegła go, by miał się na baczności przed 77 r., sądząc, że umrze w tym roku, a daleki od myśli o wieku Galby, swego następcy, pewien był, że ma zapewnioną