Strona:Stefan Napierski-Chmura na czole.djvu/15

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
EPITAFIUM

Nie ujrzę cię już, przyjacielu.
Do końca walczyłeś z aniołem.
Posyłałem listy i książki.
— Teraz jesteś szczęśliwym popiołem.

Na zielone patrzę pąki,
Lepkie, żywe, kwietniowe.
— I wiem, że czerwie drążą
Obnażoną twą głowę.

Jesteśmy jakby razem,
Zrównani i zapomnieni.
— Ja na ziemi chłodnej, ty pode mną
U gorących, wytrwałych korzeni.

Pamięci J. L.