Przejdź do zawartości

Strona:Stefan Gębarski - W pruskich szponach (cz. I).pdf/59

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

i upadku Napoleona, a zarazem Księstwa Warszawskiego, Poznań znowu dostał się w szpony pruskie i do dziś w nich pozostaje…
Dwaj młodzi Sieciechowie mruknęli groźnie, nie mogąc opanować gniewu, że tak piękny i starożytny gród polski nie mógł uniknąć niewoli i dostał się pod jarzmo niemieckie…
Stary włodarz westchnął smutnie, zaś Jadzia rzekła:
— Słuchamy dalej, chętnie słuchamy!…
— Z gmachów świeckich najstarszy jest Zamek na górze zamkowej, z końca wieku XIV-go, odbudowany po pożarze, pod koniec wieku XVI-go. W starożytnym tym gmachu mieści się obecnie archiwum i muzeum prowincyonalne. Ale najwspanialszą budową z lat minionych, wyłączając kościoły, jest bezwątpienia ratusz poznański. Zbudowano go w szesnastem stuleciu, według planu Włocha del Quadro, z wysmukłą na 214 stóp wysoką wieżą, wzniesioną pod koniec wieku XVII-go. Na szczycie tej wieży widzimy herb Polski—orła białego.
Wśród świątyń wyróżnia się katedra, należy ona do najznakomitszych na ziemiach polskich. W kaplicy, zwanej królewską, wznoszą się przepiękne pomniki: Mieczysława I-go i Bolesława Chrobrego, którzy mieszkając