Strona:Stefan Żeromski - Sułkowski.djvu/25

 Z prawej ręki lasanek.
 Tam to siadł nieprzyjaciel.
 Musiał Fersen zdobyć brody zelwiańskie, musiał mosty nam wydrzeć z gardzieli.
 Posłał wprost z Dereczyna pięć tysięcy żołnierza.
 Wziąć brody!
 Z wrzaskiem na nas leciały stadami kozaki.
 Kładł się trupem nasz strzelec na błoniu.
 Wyszedł major Wedelstet przez mosty na błonia, uderzył w ich kupy.
 Przybiegł człowiek cnotliwy ze Szczęsnego majątków z wieścią srogą:
 Korpus idzie z za borów!
 Stanęła nasza jazda w równinie. Garstka młodzi.
 W pięciuset towarzysza dał nam major Wedelstet zlecenie:
 Zająć mosty na grobli, z lewej strony się zaprzeć w opłotkach.
 Wodza nam dał młodego.
 Gołowąs nasz wódz.
 Jakbyś piękną dziewczynę w mundur odział wojacki.
 Oczy głuche z odwagi. Szpadę wyjął. Kaszkiet na bok przekrzywił.
 Grzeje wiarę, jak rózgą, oczami.
 Jużci błyszczy na błoniu nowe kwiecie:
 Dziesięć armat postawił najeźdźca w bateryi.
 Sześć tysięcy piechura lśni sztykami w pastwiskach.
 Wielokrotnie w nas bili bagnetem, kolumnami, w rozsypkę.