Strona:Stefan Żeromski - Sułkowski.djvu/110

VENTURE
 — Dopytują się tam, czy nie nadeszły przyrządy. Monge wszystkie troski i obowiązki z tego zakresu na ciebie przelał. Mają tam dla ciebie nie mało nowej roboty.

SUŁKOWSKI
 — Pójdę jutro.

VENTURE
 — Idź koniecznie.

SUŁKOWSKI
 — Dla czego koniecznie?

VENTURE
 — Każdy dzień jest obecnie nowy w sposób szczególny. Wypadki pędzą przed naszemi oczyma, jak obłoki podczas burzy, Nowe stwarzają się dzieje, zachodzą wydarzenia, piętrzą się olbrzymie ideje, jak chmury, zasłaniające dawny widnokrąg. I my dokądś lecimy w tym wirze, niby liście w zamieci. Przeżyliśmy chwile, o których ludzkie pokolenia pamiętać będą, jak o pięknym śnie. A czy nie ogarnia cię troska, przyjacielu, dokąd pędzimy?

SUŁKOWSKI
 — Myślę nad tem wciąż.

VENTURE
 — Brałeś, naprzykład, tak żywy udział w akcyi, poprze-