Strona:Stanisław Antoni Wotowski - George Sand.djvu/84

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

ność żre mnie i zabija“. Tymczasem stale wyszukiwała ludzi, najmniej do dominacji zdolnych, ludzi słabych, podpadających jej woli całkowicie.
Sandeau, Musset, Pagello... Chopin!
Tak, na horyzoncie życia miłosnego pojawia się obecnie Chopin. Dla nas Polaków bodaj najciekawszy związek George Sand, trwający ni mniej ni więcej tylko okres prawie ośmioletni, który się tak tragicznie odbił na życiu genjalnego artysty.
Po przeprowadzeniu rozwodu z mężem i po ostatecznem zerwaniu z kochankiem, pani Sand znalazła się wolna, odetchnęła pełną piersią. Działo się to w lecie 1836 r.
Postanowiła nieco się rozerwać.
Pozostawia tedy dzieci Maurycego i Solange pod opieką jakiegoś wychowawcy w Nohant a sama udaje się na wycieczkę, za granicę — do Genewy.
W Genewie zaprzyjaźnia się szybko ze słynnym kompozytorem Franciszkiem Lisztem i jego przyjaciółką hrabiną d’Agoult. Hrabina d’Agoult pod wielu względami przypomina George. Pisuje pod pseudonimem Daniela Sterna, wiecznie jest niespokojna, wiecznie łaknąca miłości i przygód niezwykłych a nie licząca się nigdy z opinją publiczną.
Pokrewieństwa duchowe rodzą przyjaźń. George nieodstępnie towarzyszy parze Liszt —