skiemu i fortecę Chocim w całosći, po sześciomiesięczném oblężeniu, oddali księciu Korbutowi, jenerałowi cesarskiemu; o utinam, gdyby z Beligradem jak najściléj dotąd tak się stało jak z Chocimem: byłby cesarz w swych powodzeniach arcyszczęśliwym.
Tegoż roku 1788 die 18 octobris umarł jegomość ksiądz Mikołaj Radziecki proboszcz Raszkowiecki, który lat prawie czterdzieści tym rządził probostwem: umarł zaś plenus dierum agendo annum vitae suae 75, memoria ejus in sempiternum.
Tegoż roku 1788 die 17 decembris w wigiliją ś. Mikołaja ruskiego, prawie o północy, Moskale przez gwałtowny szturm Oczaków fortecę odebrali, która dotąd jeszcze od zawojowania Turczyna, w rękach nieprzyjacielskich nie była, ta forteca przez pozyciję samą, (ponieważ z jednéj strony stoi nad Czarném Morzem, z drugiej zaś strony oblewa ją rzeka Liman, czyli odnoga morska) zdawała się być nigdy nie dobytą, a przecie, to samo pokazało, że rozum i przemysł ludzki przy pomyślnéj fortunie wszystko dokazać może. Moskale po dobyciu fortecy bardzo wiele złota i srébra zabrali z téj fortecy, amuniciją całą, to jest prochy, kule, armaty etc. wszysko to się Moskalom dostało; Turków zaś, ktorzy się do upadłéj
