Strona:Silva rerum księdza Szymona Krzysztofowicza.pdf/23

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
—   17   —

bronili, ze sześć tysięcy w pień wycięto. Dwóch paszów i 12,000 Turków w niewolę zabrali. Czyli tedy więcéj Oczaków wróci się do Turków lub nie, koniec téj wojny i traktaty pokażą. Pod tę porę gdy to pisałem, podobnież Beligrad najmocniéjsza forteca nad Dunajem stojąca, a 96 lat w rękach tureckich zostająca, przez wojsko cesarskie Iózefa II w najściślejszém oblężeniu zostaje: który pochlebia sobie, że téj fortecy dostanie niezawodnie, ale to wszystko w rękach Pana Boga. Ieżeli mu Bóg i fortuna posłuży zapewne wielkiéj rzeczy dokaże, jeżeli Beligrad odbierze, bo ta forteca jest fundamentem całéj téj tak wielkiéj wojny. Czyli tedy te tak wielkie zamysły cesarza Iózefa II do skutku przyjdą lub nie czas odkryje, któremu niech Bóg, jako głowie całego chrześciaństwa, poszczęści i dopomoże, o co Boga wszyscy prosić powinniśmy. Die 20 decembris 1788 anno.

XX.

Prosperante Deo die 20 novembris 1789 anno Laudon jenerał i feldmarszał wojsk cesarskich najbiegléjszy i najpiérwszy, przypuściwszy przez całe trzy dni szturm najgwałtowniéjszy do Beligradu odebrał; wiele tam w téj fortecy Laudon amunicji, złota srébra etc. zabrał, przechodzi ludzkie pojęcie. Po tém tak wielkim zwycięztwie i waleczności Laudona Iózef II Cesarz na konsumpciją zachorował i dnia 22 marca anno 1790 umarł z wielkim żalem całej austrjackiéj familji i całego ludu chsześciań-