12 Gdy jesteś w cudzym domu, nie zawadzaj-że nikomu.
13 Gdy każdy przed swym domem umiecie, wszystko miasto chędogie będzie. — Knap. 231; Ern. 547; Wójc. Przyp. 121; Czel. 272; Wurzb. 243; Mas. 18.
Kiedy każdy przed swoim domem umiecie, wszystkie miasto chędogie będzie. Trotz, p. w. Dom. Gdy każdy przed swym domem zamiecie, wszystko miasto chędogie będzie. Now. 22. — Gdy każdy przed swemi drzwiami umiecie, wszystko miasto chędogie będzie. Flor. 167.
14 Gdzie się dom pięknie świeci, tam każdy ptak rad leci. — Czohr. Rz; Knap; Wójc. Przyp. 86.
15 Głupcy domy budują, a mądrzy je kupują.
16 Hej, hej — to nie w domu.
17 Jaki dom, taki krám.
18 Jak w domu. — Gem. I. 50.
T. j. tak mu dobrze, jak u siebie w domu.
19 Już jedno Boga, kiedy doma noga. — Anon. II; Ryś. cnt. 5.
T. j. kto szczęśliwie do domu powrócił, tylko Boga niech chwali, a niczego się już nie obawia.
20 Każdy domek ma swój łomek. — Frischb. II. 211.
Odm. Każdy domek ma swój ułomek. — T. j. każdy ma swoją wadę, ułomność.
Ob. N. 31
21 Każdy w swym domu pan. — Knap. 342.
Każdy w swoim domu pan. Dykc. II. 22; Now. 32. Każdy pan w swym domu.
22 Kto dom buduje, grób sobie muruje.
23 Kto dom muruje, fundusz drugim gotuje; a kto dom buduje, fundusz marnuje.
24 Kto ma dom, trzodę, to ma i szkodę.
25 Kto rządzić domu nie umie swojego, nie podejmuj się pospolitego. — Knap. 395; Ern. 442; Czel. 364.
..., nie podejmie się pospolitego. Wójc. Przyp. 125.
26 Kto się nie zda w domu, nie zda się i komu.
27 Ledwo z domu ruszył, już pończochy suszył. — Kolb. VIII. 259.
28 Łacniej jest dom nowy budować, niżli stary poprawować. — Petr. Pol.
29 Na wysokie domy rade często biją gromy. — Mas. 193.
30 Nie już nowy dom zbudował, kto stary obalił. — Ryś. cnt. 11; Czel. 438.
31 Niema domku bez ułomku.
Nima dómku bez wułómku. Cen. Kasz. 14.
Ob. N. 20
32 Niema domu bez gomonu.
33 Nie pan domem stoi, ale dom panem. — Kosz. Cyc.
Nie dom pana ozdobą, lecz pan swego domu. Głos.
34 Nie rządź się w cudzym domu. — Don. Gr. 4.
35 Nie wychodź z domu twojego, ujdziesz nieszczęścia wszelkiego. — Don. Gr. 13.
36 Nie zaglądaj do cudzego domu, bo ci nos drzwiami przyskrzynią.
37 Przed swym domem pierwej umieć. — Knap. 824.
Patrzaj siebie naprzód, przed swym domem.... Now. 73.
38 Siła dom potrzebuje. — Ryś. cnt. 14.
39 Ten dom zdobi, kto w nim mieszka.
Mawiano za króla Leszka: ten dom.... Krasicki: „Wiersze różne“; Lip. P. 58.
40 U niego domów, jak u zająca łomów.
41 W cudzym domu ręce za pas zatknij.
42 W domu brzmi, a w mieszku głucho.
Hulają, a w kieszeni pusto.
43 W domu dwornie, a w kieszeni pustki.
44 W domu jego mógłby z kopją gonić. — Liber.
Pustki.
45 W domu je pokój, jak je mąż głuchy, a żona ślepa. — Cinć. 38.
46 W dostatnim domu każdy się łacno pożywi. — Knap. 205.
W dostatnim domu każdy się łatwo pożywi. Dąbr. 15.
47 Widzimy się w domu, widźmy się i u ludzi.
48 Własny domek mały milszy jest niż cudze pałace. — Now. 102.
49 Wolniej mnie jak komu, w moim własnym domu.
50 Wòn je wszędzé doma. — Cen. Kasz. 3.
Natręt, do wszystkiego się wtrąci.
51 W swoim domu i kąty pomagają. — Mas. 184.
52 W swoim domu i trzaski biją.
Dawno mówią: trzaski same biją w domn. Pot. Arg.
53 Wybrać się z domu natrudniej. — Knap. 1275; Now. 103.
Doma.
1 Baw się doma, chcesz-li mieć głowę spokojną. — Flor 176; Mon. Ench. 178; Gr. Lat. 409; Mon. Gr. 367.
2 Doma, jako chcesz; u ludzi, jak przystoi. — Knap. 197; Dąbr. 3; Now. 19; Czel. 374; Mas. 171.
T. j. sprawuj się, postępuj.
3 Doma lew, na wojnie tchórz. — Trotz, p. w. Lew.
4 Doma — słoma, a u kogo złoto.
5 Doma strojny, na wojnie hojny, u dworu myśliwy, w karczmie zwadliwy, nigdy nie wskóra. — Ryś. cnt. 3; Wójc. Przyp. 8; Wójc. Obr. II. 243; Kolb. VIII. 252.
Myśliwy = w tym wyraż. kłamca.
