mierze, dały powód naszemu z wielu miar szanownému dzieiopisowi Naruszewiczowi do wyprowadzenia początków Mazowsza, Zmudzi i Litwy. Nie łaymy Mu, szanuymý Jego pracę, a te ustérki puśćmy w niepamięć, nie szedł ón zupełnie swoim domysłem, poszedł za wykładem cudzym, a stąd.... Ale idźmy porządnie, zobaczmy te sławné wyrazy Ammiana: Ergo in ipso hujus compagis exordio, ubi Riphæi deficiunt montes, habitant Arimphæi, justi homines, placiditateque cogniti, quos amnes Chronius et Bisula præterfluunt: juxtaque, Massagetæ, Alani et Sargetae, aliique plures obscuris quorum nec vocabula nobis sunt nota, nec mores. Z edycyi Bipotyńskiéy księga XXII. 8. T. 1. s. 303. Jest to, podług Gronoviusa. W jnnych edycyach, iako, cztérech któré tu w Wileńskiéy Uniwersytetskiéy książnicy znayduią się, iest zamiast Arimphæi, Arimaspi.
Wszystko zapewne na iedno, iednę czy drugą baykę kładziémy. Zamiast zaś Sargetæ Sarmatæ[1] co zdá mi się lepiéy i s samym Ammianem zgodnieyszé bydź może. W edycyi zaś którą miał Naruszewicz, a któréy podług zwyczaiu nie wyraził, ani Sargetæ ani Sarmatæ bydź miało, ale Samagetae.
III. Ten tedy opis zaczęto z największą
- ↑ Am. Marcell, 1). Vitæ cæsarum. Froben Basilea 1546. fol. - 2) Historiæ Augustæ Scriptores Latini minores, opera Friderici Sylburgii T. II. Francofurti 1588. fol. — 3 Historiæ Rom. scriptorum Latin. vet. T. II. Aureliæ Allobrogorum 1609. fol, — 4) Hist. Augustæ Scrip. Latinorum min. P. IV. Lugduni Batav. 1652. 12. wszystkie z jednakich źrzódeł.
