widzi. J, iak niegdyś za Jordanesa Jtem-estów nazwisko od Wisły na Prusaki, Litwę i Jnfanty rozciągnioné, tak u niego imié Estów, bo to były kraie wschodnie. Tu ieszcze nám się powraca Nestor (Vorgeschichte e.) który, wystawiwszy Kijów, kiedy zaczyná mówić o najazdach Wariagów, wymienia narody któré im dań dajut, iako Czudy, Wes, i tak daley, Jam, Litwa, Zimiegola, Kors, Lib; narody iuż wyżéy w czwartym wieku wymienioné, a nad wybrzeżami morza Baltyckiego, ieśli nie byt swóy, to imié przynámniéy w obcych i następnych ludach, zachowuiącé. Naiazdy te Wariagów, skończyły się na tém, że wezwany z Rusi Ruryk Wariag Roku 862 przemocą obiął panowanie nad Sláwianami, Finnami i Litwinami (Nestor Vorgeschichte 22. I. 1.). Przy końcu tegoż dziewiątego wieku Hormesta, czyli księga podróży Ohthera i Wulfstana za Alfréda wielkiégo Króla Anglii na wschód Danii, opisuie (patrz w Nestorze Szlecera T. II. S.6.7.) Ostsa na wschód którégo Ostowie i kraina Estum; na północy Ostów, iest odnoga morska. Sweonowie czyli Swedzi na wschód maią Sarmacyą i góry Riffia. Widać że i oni (czyli Orosius) musieli dawnych wieków księgi czytywać, na północ Kwenlandyá, na północ zachodnią Skride Finnar, na zachód Northmennia, to iest Norwegia. Skride Finnar, są to Krefenni Jordanesa, Skrytyfinni Prokopa, Skrytobini Pawła Warnefryda, który nazwisko to od skakania wywodzi (tradycye u J. Potocki. XXXVIII. 1. Fragm. Hist. et Georg.), dla tychże okolicz-
