Strona:Rzut oka na dawnosc litewskich narodow i związki ich z Herulami (IA lelewel-rzut-oka-na-dawnosc...-1808).pdf/14

Pochyłe w mniemaniu owoczesném ku wschodowi wybrzeża Danii, przysunęły Skanzyą do tych wschodniowiślańskich wyobrzeżów, a odkrywané wciąż brzegi przy Oelandyi, Alandyi, i Finlandyi, daléy przy Estonii. Ezeli i tak daléy rozciągnęły ogrom téy wyspy ze słuchu znaioméy. Ta nowa Thula u Jordanesa, iest napełniona natłokiém narodków, między którémi pewnieyszé co do bytu swoiego Suethans i Suethidy Szwedów przypominaia; Finni nayłagodnieysi godzą się z Enningią Pliniusa, Finnami Tacyta, dzisieyszemi Finlandami; potróynégo rodu Krefenni łowiectwem żyią, w błotach osiedli; Dani nakoniec tę wyspę porzucili, i wyparłszy Herulów swoie mieszkanie na ich mieyscu rozłożyli. Jordenasowi współżyły Prokop (de Bell. Goth. wykładu Persony II. 12) tę Skanzyą, Thulą, toiest krainą mniéy znaną nazywá. Na téy ogromnéy wyśpie, a wieczną dotad, podług wyrażenia Prokopa pokrytéy nocą, siedzą Skrytifinni, którzy błonami tylko zwierzęcémi pokryci, w jedyném polowaniu sposób żywienia się znayduią, skąd powieść urosła, że matki swoiemi piersiami dziatwy nie karmią, ale szpikiém zwierza wychowuią. Naród ten ludny, bożków i czartów wyznaie, ieńców na ofiary im biie.
 VII. VIII. Siódmy, ósmy, ba i następuiące wieki, iuż nám prawie nic nowszégo w tych stronach, zawsze dlá pisarzów nieznanych, nie przynoszą.
 IX. W dziewiątym wieku Einhard, (in vita Carl. M. 12.) południe morza Baltyckiégo, samémi Słáwianami i Aistami osiadłé