Strona:Rus Jarema Kusztelan - Ks. Patron Augustyn Szamarzewski.pdf/28

w szkole, i gdy innego lokalu na razie znaleźć nie było można, ks. prezes, krzątając się ustawicznie około zebrania odpowiednich funduszów na zakup własnego domu, zdobywa je, już to za pomocą akcji bezprocentowych po 1, 2, 3, 5, 10, i 20 talarów, już to we formie większych bezprocentowych pożyczek. Niemniej otrzymuje darowizny od tak zwanych dobrodziejów, którzy, jak np. hr. Grudziński z Drzązgowa, Rekowski z Koszut, Czartoryski z Źrenicy, Ostrowski z Gułtów, ubiegają się wprost o lepsze w niesieniu pomocy. Gdy potem przy zakupieniu dwóch domów, Towarzystwo w braku praw korporacyjnych napotyka na nowe trudności, Szamarzewski zwalcza je szczęśliwie, a zapisują własność na swoje nazwisko, składa równocześnie na posiedzeniu dyrekcji dnia 13-go grudnia 1862-go r. oświadczenie protokularne, „że w obliczu Boga i sumienia jest zawiadowcą tylko majątku Towarzystwa“.
 Nie tak gładko, jak ze sprawą Towarzystwa, poszło z Kasą oszczędności i pożyczki, której założenie jest zasługą wyłączną i dziełem ks. Szamarzewskiego. Za jego sprawą powstaje w łonie Towarzystwa myśl wzajemnej pomocy pieniężnej. Już dnia 28-go września 1862 r. oznajmia na posiedzeniu dyrekcji, że fundusze na ten cel są zapewnione. Zabiera się tedy do ułożenia dla Kasy pożyczkowej statutów, o które członkowie natarczywie się dopominają. Równocześnie pisze statuta dla Kasy oszczędności, posyła je w grudniu r. 1862-go hr. Grudzieńskiemu „do dalszej rozwagi“, rozbiera je szczegółowo w początkach roku 1863-go na kilku posiedzeniach dyrekcji, która poszczególne paragrafy już przyjmuje. Wtem, wśród tych zabiegów około dobra materjalnego i moralnego rzemieślników średzkich, wybucha w Królestwie powstanie styczniowe…