Strona:Rus Jarema Kusztelan - Ks. Patron Augustyn Szamarzewski.pdf/161

tronatu. Miał on spełnić, a przynajmniej uzupełnić zadanie instytucji rewizorów, która zawiodła, i wogóle wpłynąć na ściślejsze złączenie luźnych członków życia związkowego.
 Co do Patronatu, podstawa jego bytu miała się wzmocnić przedewszystkiem przez wprowadzenie Patrona do ciał zawiadowczych Banku Związku w charakterze „bezustannego Kuratora“. Myśl połączenia centrali spółkowej ze Związkiem przez Patrona datowała jeszcze z czasów pierwszej centrali. Ks. Szamarzewski już wówczas usiłował dla Patronatu wytworzyć osobne w centrali spółkowej stanowisko, pośredniczące między interesem Spółek a interesem banku. Jako członek Rady Nadzorczej Banku Włościjańskiego miał sposobność zadanie to spełniać w praktyce i w rzeczy samej mocą swego urzędu działał zawsze na korzyść Spółek w ich interesie materjalnym i moralnym, co zwłaszcza w związku z rewizjami, wpływało bardzo dodatnio na rozwój spółkowy. Teraz, korzystając z doświadczenia, jakie poczynił w pierwszej centrali, sporządził w swych Ustawach nowy urząd Kuratora, którego zadaniem było sprawdzać czynności Zarządu, rewidować miesięcznie Bank we wszystkich interesach i książkach, mianowicie sprawdzać kasę, dokumenta, efekta, weksle i wogóle dochodzić, czy Zarząd działał wedle instrukcji i uchwał Rady Nadzorczej. W razie przekroczeń miał prawo zwołać natychmiast Radę Nadzorczą i sprawę jej przedstawić.
 Takie zapewnienie miejsca Patronowi w Banku Związku miało pozatem znaczenie doniosłe, bo nastąpiło w czasach, gdy sprawa Patronatu była tylko kompromisowo, a nie definitywnie załatwiona i uledz musiała w przyszłości zmianom, co do których w ówczesnych niepewnych warunkach nie było jeszcze ustalonego programu. Teraz, gdy Patron jako Kurator wchodził w skład