Rozwój życia spółkowego, jakiśmy dotąd poznali, oparty na dzielnych barkach Patrona, ożywiony jego sercem i uczuciem, mieścił mimo to w sobie pierwiastki słabości i rozstroju, które usunąć ze względu na przyszłość Spółek przedniem było zadaniem naczelnej władzy związkowej. Szamarzewski, wchodząc w jej skład, prędzej czy później musiał się zetknąć z dążnościami, które w łączności z wielkim prądem reformacyjnym, ogarniały całokształt organizacji związkowej. On, co reformował dotąd każdą poszczególną Spółkę z osobna, miał teraz w ciągu dalszego rozwoju spotkać się z reformą całego zespołu Banków Ludowych i stanąć na czele reorganizacji związkowej. Stanowisko Szamarzewskiego w życiu spółkowem było sprawą tak bardzo zawikłaną, że stosunek jego do reformy związkowej przechodzić musiał różne fazy rozwoju, zanim dotarł do celu. Aby je zrozumieć — i poznać, jaki udział w reformie przynależy się Szamarzewskiemu, wypada nam najpierw rozejrzeć się w podstawach władzy i stanowiska Patrona.
Strona:Rus Jarema Kusztelan - Ks. Patron Augustyn Szamarzewski.pdf/104
Ta strona została przepisana.
ROZDZIAŁ III.
1880—1891.
OKRES ZWIĄZKOWY PRACY PATRONACKIEJ.
DĄŻNOŚCI DO REFORMY ZWIĄZKU.
