Strona:Rudyard Kipling - Stalky i Sp.djvu/272

gdy ktoś wciąż kłapie kurkiem. Tak jest, mundury przyjdą później, gdy już będziemy coś niecoś umieli; na razie poprzestaniemy na mustrze i ćwiczeniach. Przyszedłem tu, aby zapisać nazwiska ochotników. — Połóż pan ten karabin, panie Hogan!
 — Cóż ty zrobisz, Beetle? — zapytał jakiś głos.
 — Tyle mustry, ile mnie potrzeba, ja już umiem.
 — Jak to? Po tem, czego się już nauczyłeś? Dajże spokój! Nie bądź kretynem! Przecie za tydzień zostaniesz kapralem! — wołał Stalky.
 — Ja nie idę do wojska! — Beetle poprawił swe okulary.
 — Zaczekajcie chwilkę, Fosy! — wołał Hogan — Gdzie się mustra będzie odbywała?
 — Tu, w sali gimnastycznej, zanim się tyle nauczymy, że będziemy mogli wyjść na ulicę.
 — Żeby się na nas mogły gapić wszystkie matołki z Northam? Niema tak dobrze, Foxibus!
 — Zgoda, nie będziemy się o to kłócili. Naprzód mustra — potem zobaczymy.
 — Hallo! — wołał Ansell z domu Macrei, łokciami torując sobie drogę przez tłum — Co jest z tym cholerycznym korpusem kadetów?
 — Oszczędzi panu masę czasu w Sandhurst — odpowiedział żywo sierżant — Zdobywszy tu podstawowe wiadomości, zostanie pan w Sandhurst w krótkim czasie od ćwiczeń zwolniony.