Ta strona została uwierzytelniona.
10.
Gdy serce wyschnie, jak pustynne piaski,
Przybywaj, Panie, z ulewą Twej łaski.
Gdy życie nudą zasnuje się w pleśni,
Przybywaj, Panie, z natchnieniami pieśni.
Kiedy spraw natłok spadnie mętnym rojem,
O, Królu Ciszy, przybywaj z pokojem.
Gdy, jako żebrak, to serce się stula,
Przybywaj, Królu, w majestacie króla.
Gdy chuć oślepła czycha ze swym sromem,
Przybywaj, Święty, ze światłem i gromem!
