4. Ruszt płaski na końcu ma być ruchomy dla łatwego oczyszczenia onego.
Ruszt schodowy Chobrzyńskiego i Fiumiwor Chodźki, obudziły w swoim czasie ogólne zajęcie w świecie przemysłowym i wielu techników skłoniły, do rozmaitych późniejszych badań i ulepszeń dymochłonów, nie tylko we Francyi, ale także w Niemczech i Anglii.
Kanały ogniowe podług przepisów policyjnych, powinny leżeć przynajmniéj o 100 (4 cale) głębiéj od linii wodnéj kotła, aby żadna część płaszczyzny ogniowéj nie była pozbawioną wody, a tém samém, aby ściany kotła nie uległy przepaleniu, co najczęściéj jest przyczyną eksplozyi.
Tylko przy kotłach o bardzo wielkiéj powierzchni ogrzewalnéj dozwoloném jest gorące gazy, ale ochłodzone przynajmniéj do 420° C zanim wejdą do komina, zetknąć z przestrzenią parową kotła, aby jéj temperaturę podnieść, a tém samém rozprężliwość pary powiększyć.
Ponieważ sadza osiadająca na ścianach kotła, jest złym przewodnikiem cieplika, wielka więc ilość owego cieplika zamiast korzystnie wywierać swój skutek na wodę w kotle zawartą, uchodzi przez komin wraz z dymem w powietrze, i tym sposobem staje się bezpożyteczną. Daléj sadza wnętrze ścian rurek płomiennych robi chropowatemi, w skutek czego zmniejsza się ciąg powietrza znacznie. Częstokroć rury zapychają się także popiołem, co również szkodliwy wpływ na ciąg powietrza wywiera. Z tych przeto powodów, zwykło się dawać w odpowiednich miejscach wyciory, któremi się kanały ogniowe od
