_Fig_019.jpg)
tam i nazad za pomocą łańcuchów, skrzynkowe i t. p., nie dochodząc jednak do pożądanych wypadków.
Najważniejsze dopiero ulepszenie stanowi ruszt schodowy Chobrzyńskiego, przedstawiony na fig. 18 i 19.
Świeże paliwo nakłada się na pierwszy schód zaraz przy drzwiczkach, a w miarę koksowania spycha się go coraz to na niższe stopnie, i nakoniec na ruszcie poziomym przepala się ostatecznie. W budowie tych rusztów należy zachować następujące warunki:
1. Powierzchnia rusztu powinna być 1 metr kwadratowy na 60 kilogramów węgla spalonego w godzinie czasu.
2. Powierzchnie otworów pomiędzy stopniami, zależne zresztą od użytego paliwa i od ciągu, nie mogą być mniejsze
jak 0,m18 □ na kilogram węgla w godzinie.
3. Pierwszy stopień najwyższy, ma leżeć nie więcéj jak 0,m25 poniżéj kotła. Drzwiczki więc muszą być umieszczone o 0,m10—0,m15 wyżéj niż przy rusztach płaskich.
