Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/59

– 13 –

ryalu „Low-Moor” w Anglii zwanego. Jeżeli kocioł zbudowany został podług powyższych warunków, można być pewnym że na długi czas wystarczy.
 Niekorzystnie jest pod względem ekonomicznym, budować kotły parowe z blachy miedzianéj, gdyż stósownie do przepisów policyjnych o bezpieczeństwie kotłów, obowiązujących w Austryi, Anglii, Belgii, Francyi i Niemczech, grubość blachy miedzianéj do budowy kotłów użytéj, powinna być taka sama jak i blachy żelaznéj. Z ciężaru zaś gatunkowego obydwóch metali pokazuje się wyraźnie, że kocioł miedziany jednakiéj z żelaznym wielkości, będzie od żelaznego cięższym ⁹⁰⁄₇₈ razy; a ponieważ do tego miedź znacznie jest droższą od żelaza, dla tego więc nie korzystnie jest budować kotły miedziane zamiast żelaznych. Używa się tylko miedzi w razach wyjątkowych, z powodu swojéj giętkości na krzywe rury, na ogniska parowozów, na aparaty vacuum po cukrowniach i t. p.
 Blacha mosiężna, wyłączona jest zupełnie z budowy kotłów, z powodu swéj małéj wytrzymałości. Wolno tylko robić z niéj rury i to najwyżéj 4 cale średnicy.
 Blacha stalowa od pewnego czasu używaną jest także do budowy kotłów parowych. Z powodu większéj wytrzymałości blachy stalowéj aniżeli żelaznéj, ciężar kotła stalowego redukuje się do ⅗, t. j. że blacha może być cieńsza o ⅖ od żelaznéj; zatém produkcya pary w kotłach stalowych następuje prędzéj, a tém samém do ich opalania zużywa się mniéj materyału opałowego, aniżeli przy kotłach żelaznych. W Anglii, bardzo wiele jest dzisiaj w użyciu kotłów stalowych, są jednak nieco za kosztowne, gdyż cena ich jest większą 1⅗ razy, od kotłów z blachy żelaznéj. Spodziewać się jednak trzeba, iż przy większém upowszechnieniu się stali Bessemera, cena ta bardzo się zbliży do ceny kotłów żelaznych.
 Ze względu ciśnienia, kotły parowe dzielą się na:
  a) Kotły nizkiego ciśnienia,