Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/60

– 14 –

  b) Kotły średniego ciśnienia,
  c)     „     wysokiego ciśnienia.
 Kotły pierwsze, produkują parę najniższego ciśnienia, to jest 1½ do 3 funtów na cal □ nad ciśnienie zewnętrznego powietrza.
 Kotły średniego ciśnienia, produkują parę od % do 3 atmosfer ciśnienia.
 Kotły zaś wysokiego ciśnienia, produkują parę 4-chi więcéj atmosfer. Ciśnienie pary na 10 atmosfer, jest do dnia dzisiejszego granicą, poza którą, w celach przemysłowych przekraczać się nie zwykło.
 Dzielą się nadto kotły na stałe i przenośne; do ostatnich należą statkowe i parowozowe.
 Pod względem budowy dzielimy kotły na:
 1) Skrzyniowe czyli kufrowe, Watt’a, mające w przecięciu kształt kufra lub wozu.
 2) Cylindrowe, mające kształt walca zakończonego odcinkami półkulistemi.
 3) Kotły cylindrowe z bulierami czyli z dwoma kotłami o mniejszéj średnicy, pod spodem głównego umieszczonymi i połączonymi z górnym kotłem, odpowiedniemi szyjami czyli sztucerami.
 Kotły te ostatnie, od swojego wynalazcy, nazywają się także kotłami systemu Woolf’a.
 4) Kotły Kornvall’skie z jedną lub dwoma rurami ogniowemi wewnątrz, i
 5) Kotły przenośne, parowozowe czyli lokomotywowe, wewnątrz których zamiast jednéj lub dwóch rur ogniowych, znajduje się wielka liczba cienkich rurek ogniowych czyli płomiennych, przechodzących przez wodę zawartą w kotle.
 Co do 1. Kotły skrzyniowe czyli kufrowe systemu Watt’a, używają się na statkach parowych, w ogóle przy maszynach nizkiego ciśnienia, pracujących z kondensacyą. Para ciśnie tutaj z siłą